Elektrikli açılı çelik kule
Güç kulesi, iletim hattındaki taşıyıcı iletkenler, topraklama teli ve topraklama binaları arasında belirli bir güvenli mesafe tutan bir çeşit çelik yapı çerçevesidir. Yapıdan: genel açılı çelik kule, çelik boru direği ve çelik boru dar tabanlı kule. Açılı çelik kule genellikle sahada kullanılmakta olup, genellikle kentsel alanda çelik boru direk ve çelik boru dar tabanlı kule kullanılmaktadır çünkü taban alanı köşebent çelik kuleden daha küçüktür.
Elektrikli açılı çelik kule, iletim hattındaki taşıyıcı iletkenler ile yer binaları arasında belirli bir güvenli mesafe tutabilen bir çeşit çelik yapıdır. Şekline göre genel olarak şarap bardağı tipi güç kulesi, kedi başı tipi güç kulesi, yukarı tip güç kulesi, kuru tip ve kova tipi olmak üzere beş türe ayrılabilir. Amaca göre gerilim tipi güç kulesi, düz hat tipi güç kulesi, açılı tip güç kulesi ve transpozisyon tipi güç kulesi olarak ikiye ayrılabilir. Kulenin yapısal özellikleri (iletken faz pozisyon kulesinin değiştirilmesi), terminal güç kulesi ve geçiş gücü kule, çeşitli kule tiplerinin uzay kafes yapıya ait olduğu ve elemanların esas olarak tek eşkenar açılı çelik veya birleşik açılı çelikten oluşmasıdır. Genellikle Q235 (A3F) ve Q345 (16Mn) kullanılır. Elemanlar arasındaki bağlantı pürüzlü cıvatalarla yapılır ve tüm kule, açılı çelik ve bağlantı çeliği ile bağlanır. Kule ayağı gibi bazı parçalar, birkaç çelik plaka ile bir montaj içine kaynaklanır. Bu nedenle sıcak galvanizleme, antikorozyon, nakliye ve montaj için çok uygundur. Yüksekliği 60 metreden az olan kule için, inşaat işçilerinin kuleye tırmanmasını kolaylaştırmak için ayak çivisi kulenin ana malzemelerinden birine yerleştirilecektir.